Moderator: Moderatorzy
kilmindaro pisze:Jest taka niepisana zasada, żeby wyrazów takich jak "logika" i "kilmindaro" nie używać w jednym zdaniu...
... i jeszcze jedno...kilmindaro pisze:Wszystko proste, jasne i logiczne.
skad bedziesz wiedzial czy jestem rodzina tego senatora czy nie?kilmindaro pisze:Jeśli taka jest prawda to udam, że mi zależy i wyrażę moje ubolewanie nad zaistniałą tragedią.
Już chyba nie ma czego rozwijać - co chciałem powiedzieć - powiedziałem, i więcej do dodania, póki co, nic nie mam.Schrödinger pisze:Moze rozwynalbys swoja teorie madry czlowieku, bo albo jestem uposledzony albo czytac nie umiem.
Twoje niezrozumienie moich niepotrzebnie skomplikowanych i zawiłych procesów myślowych, oraz jak i moje niemałe braki w wyrażaniu moich opinii jak i w dzieleniu się nimi na łamach internetu wcale nie zmniejszają bólu, jakie zadałeś memu biednemu, małemu i pokaleczonemu ego swoją brutalną ironią, którą zdołałeś zawrzeć w tych dwóch pozornie niegroźnych słowach.Schrödinger pisze:madry czlowieku
Dokładnie.Schrödinger pisze:kilmindaro pisze:Jest taka niepisana zasada, żeby wyrazów takich jak "logika" i "kilmindaro" nie używać w jednym zdaniu...kilmindaro pisze:Wszystko proste, jasne i logiczne.
"Jeśli taka jest prawda". Nie wiem jaka jest prawda. Więc skąd będę wiedział? Powiesz mi. Tak założyłem. W przeciwnym razieSchrödinger pisze:skad bedziesz wiedzial czy jestem rodzina tego senatora czy nie?
nie zajdzie.kilmindaro pisze:wyrażę moje ubolewanie nad zaistniałą tragedią.
to po co mówiemkilmindaro pisze:Nie wiem jaka jest prawda.
???kilmindaro pisze::D Nie no serio, dziennie dziesiątki/setki/tysiące ludzi ginie, a ja mam po jakiejś wnuczce senatora rozpaczać? xD
Nie wiem jaka jest prawda odnośnie relacji Schrödinger-rodziny senatorów w USA. W zależności od tej prawdy mogą wystąpić sztuczne wyrazy ubolewania z mojej strony. Co nie zmienia faktu, że mnie po prostu niewiele obchodzi, co się z rodzinami senatorów w USA dzieje.Schrödinger pisze:to po co mówiem
Wyobraźni albo brakuje Tobie (iż takowych procesów pojąć nie możesz) albo mnie (jako że nie jestem w stanie w zrozumiały sposób ich przedstawić).Schrödinger pisze:Troche w tych "zawiłych procesach myslowych" brakuje wyobrazni. Nie sadzisz?
Nie mam zainstalowanych zagranicznych czcionek. Proszę, pisz po polsku ;/Schrödinger pisze:???
Proszę bardzo :] Swoją drogą to nie śledziłem wydarzeń i nie wiem, jaka była reakcja prezydenta.... A dzisiaj widzę, że Wprost dało jakieś nowe taśmy _^_Sephiria pisze:Niech mi ktoś w skrócie powie lub poda linka, bo nie wiem o co chodzi z "taśmami Rydzyka"
IMAO nie powinno się tak mówić publicznie na żonę prezydenta, co jak co ale to on reprezentuje nasz kraj i zaimki: "Kaczuszka" itp, są nie na miejscu. To samo się tyczy Policji, można napieprzać na władzę, ale nie na ludzi. Policjant też człowiek i też należy mu się szacunek.Schrödinger pisze:Kaczej Damy
Kasę? Raczej tu nie o kasę chodzi, a o okazję na zdobycie punktów w sondażach. Ziobro był w komisji i jest ministrem, Giertych też, Wassermann i Macierewicz mają posady w służbach specjalnych. Na komisji można zarobić nie tylko materialnie.CePeN pisze:u nas politycy muszą pociągnąć kasę, bo przecież z takiej komisji śledczej idą dodatkowe pieniądze do kieszeni.
) Przeciez napisalem z duzej litery.CePeN pisze: co jak co ale to on reprezentuje nasz kraj (...) i należy mu się szacunek.
Zyje w takim cudownym panstwie, ze strony BBC sie nie otwieraja...kilmindaro pisze:http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/6901951.stm
Crimen lease maiestatis – zbrodnia obrazy majestatu – wyrażała feudalną zasadę piramidy godności: im wyżej w tej piramidzie ktoś się znajdował, tym kara za obrazę tej osoby – surowsza. System liberalno-demokratyczny odwrócił tę piramidę: osobom publicznym, a już zwłaszcza znajdującym się wysoko w urzędowej hierarchii, trudniej uzyskać prawne zadośćuczynienie za zniewagę lub zniesławienie – nie dlatego, że ich cześć mniej się liczy, ale dlatego, że zniesławienie tych osób może być ubocznym skutkiem krytyki władzy. (A poza tym – nikogo do władzy nie pchają na siłę!) Krytyka – nawet ostra i niesprawiedliwa – musi być pod ochroną prawa, w przeciwnym razie – demokracja ulega erozji.
Najdalej pod tym względem poszło prawo amerykańskie, gdzie osoba publiczna może uzyskać skazanie swego oszczercy tylko, jeśli udowodni mu „actual malice” (rzeczywistą złośliwość) i „reckless disregard for truth” (karygodne niedbanie o prawdę). Także Europejski Trybunał Praw Człowieka wielokrotnie przypominał, że standardy ochrony osób publicznych muszą być inne niż osób prywatnych. Ochrona wypowiedzi skierowanej pod adresem osoby publicznej musi być wyższa, niż gdy dotyczy zwykłego śmiertelnika. A zatem, w demokracji chroniącej wolność słowa, mamy do czynienia w odwróceniem feudalnej piramidy.
Ale nie w Polsce.
Na mocy art. 226 par. 1 kodeksu karnego: „Kto znieważa funkcjonariusza publicznego (...) podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku”. Jest to ostrzejsze potraktowanie znieważenia niż w przypadku znieważenia „zwykłego” (a więc dotyczącego kogokolwiek), przede wsystkim dlatego, że to ostatnie – ścigane jest z oskarżenia prywatnego, a to pierwsze – z publicznego. A zatem funkcjonariusz publiczny niczym nie ryzykuje, gdy jego „potwarcę” ściga prawo.
Kwestia ta niedawno stanęła przed Trybunałem Konstytucyjnym, a to dlatego, że Sąd Rejonowy w Lublinie miał wątpliwości, czy aby art. 226 zgodny jest z konstytucyjną wolnością słowa. Sąd zadał to pytanie Trybunałowi w związku z rozpatrywaniem sprawy pana Leszka Furmana, który oskarżony był o znieważenie prokuratora Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w ten spsoób, że – uwaga, bo to dobre - W SKIEROWANYM DO NIEGO LIŚCIE nazwał go kolaborantem.
Szczególnie sądowi nie spodobało się określenie: „podczas LUB w związku z pełnieniem obowiązków”. Sąd zauważył, że jeśli bezprawne znieważenie funkcjonariusza może nastąpić także „w związku” (choć niekoniecznie podczas) z pełnieniem obowiązków, to praktycznie wszelkie ostre niezadowolenie z postępowania organów władzy może być tak zakwalifikowane. A zatem, jeśli osobiście funkcjonariusz czuje się zniesławiony, to powinien ścigać swego potwarcę z oskarżenia prywatnego, jak każdy inny człowiek – sugerował lubelski sąd.
Trybunał w swym wyroku z 11 października 2006 uznał (jednomyślnie, w składzie orzekającym 5-osobowym) że przepis kodeksu karnego jest niezgodny z Konstytucją, ale tylko w tej mierze, w jakiej karze za znieważenie dokonane albo niepublicznie, albo publicznie ALE NIE PODCZAS pełnienia obowiązków służbowych. (Czyli, w uproszczeniu mówiąc, zachowany został zacytowany wyżej przepis, tylko wykreślić z niego należy słowa „lub w związku”, ewentualnie zmienić „lub” na „i”).
Ale tu chcę zwrócić uwagę na stanowiska Prokuratora Generalnego i Marszałka Sejmu, przedstawione pod rozwagę Trybunałowi (Marszałek Sejmu jak i Prokurator Generalny, zgodnie z procedurą, przedstawili swe opinie, obie broniące utrzymania obecnego stanu prawnego). Prokurator Generalny powiedział m.in. tak: „Niezbędność kwalifikowanej w stosunku do innych podmiotów ochrony funkcjonariusza publicznegi przed zniewagami wynika z faktu, że podczas pełnienia obowiązków służbowych lub w związku z ich pełnieniem reprezentuje on przede wszystkim instytucję, urząd lub społeczność lokalną”. Uważajcie Państwo – nie znieważajcie Wójta, bo on Was reprezentuje, więc to tak, jakbyście całą społeczność znieważali.
Ale jeszcze lepiej udało się Marszałkowi Sejmu. Oto Marszałek wyłożył swą filozofię karania za zniesławienie osób publicznych – filozofię miarodajną, jak sądzę, dla elity władzy. Powiedział mianowicie: „Funkcjonariusz publiczny podlega OCZYWIŚCIE (podkreslenie moje – WS) szerszej ochronie prawnokarnej z tytułu znieważenia niż osoba prywatna (art 216 par. 1 k.k.), nie może to być jednak wystarczające uzasadnienie zarzutu naruszenia przez kwestionowany przepis zasady równości. W PRZECIWIEŃSTWIE DO OSOBY PRYWATNEJ, FUNKCJONARIUSZ PUBLICZNY JEST NARAŻONY NA ZNIEWAGI W ZNACZNIE WIEKSZYM STOPNIU” (znów podkreślenie moje – WS).
Proszę wczytać się w to zdanie, i porównać z dwiema piramidami, jakich obrazy przywołałem na początku: piramidą feudalną i piramidą liberalno-demokratyczną. Której piramidy bliższe jest stanowisko naszych władz, wyrażone przez najwyższą osobę w Sejmie i szefa resortu sprawiedliwości?
*
W Polsce mamy do czynienia ze zjawiskiem godnościowego nadęcia. Byle urzędnik, od najniższego zaczynając a niestety na najwyższych osobach w państwie kończąc, puszy się swą godnością i każdą ostrą krytykę traktuje jako naruszenie autorytetu panstwa, godności Rzeczypospolitej, dumnego stanowiska państwowego, powierzonego przez Naród. Warto te balony nakłuwać.
