Final Fantasy XII

Najnowsza i zarazem ostatnia część serii na konsolę PS2

Moderator: Moderatorzy

MeL
Kupo!
Kupo!
Posty: 3
Rejestracja: śr 25 maja, 2011 12:44

Post autor: MeL »

W takim razie to się totalnie mija z celem cóż to za przyjemność z grania skoro samemu nie można do pewnych rzeczy dojść :?
Awatar użytkownika
Sephiria
Administrator
Administrator
Posty: 2602
Rejestracja: sob 13 wrz, 2003 14:20
Lokalizacja: Poznań

Post autor: Sephiria »

Do pewnych, ale nie do wszystkich. Poza tym sens jest bardziej w próbowaniu niż w zdobywaniu. Heh... amerykanizuje nam się ta młodzież, żądna natychmiastowej satysfakcji. Nic dziwnego, że potem dzieciaki to takie psychiczne wapniaki.
"Mój świat się składa ze mnie,
Bo żyję tutaj sam
To moje przeznaczenie
Tu tylko ja i tylko ja"
(IRA - Wyspa ego)
MeL
Kupo!
Kupo!
Posty: 3
Rejestracja: śr 25 maja, 2011 12:44

Post autor: MeL »

Nie rozumiem w takim razie jaki jest sens próbowania skoro nikt bez zaglądania do poradnika nie jest w stanie danej rzeczy przejść to czysty absurd jak walka z wiatrakami.A tak na marginesie to prosiłbym następnym razem o nie wyciąganie pochopnych wniosków, gdyż Szanowna Pani Administrator nie wie w jakim jestem wieku i prosiłbym na przyszłość o przestrzeganie regulaminu chodzi mi tutaj o punkt 1) a w szczególności podpuszczanie,prowokowanie,obrażanie oraz świadome i celowe drażnienie innych.
Awatar użytkownika
Sephiria
Administrator
Administrator
Posty: 2602
Rejestracja: sob 13 wrz, 2003 14:20
Lokalizacja: Poznań

Post autor: Sephiria »

MeL pisze:przestrzeganie regulaminu chodzi mi tutaj o punkt 1) a w szczególności podpuszczanie,prowokowanie,obrażanie oraz świadome i celowe drażnienie innych.
którego naruszenia nikt poza Tobą, Szanowny Użytkowniku, nie stwierdził. Moje zdanie odnosiło się do ogółu, do licznie obserwowanego trendu wśród młodzieży, a że sam poczułeś się wywołany do tablicy - cóż ja na to mogę? :)
MeL pisze:Nie rozumiem w takim razie jaki jest sens próbowania skoro nikt bez zaglądania do poradnika nie jest w stanie danej rzeczy przejść to czysty absurd jak walka z wiatrakami
Ok, postaram się wytłumaczyć. Sens (i nagroda) tkwi w samym szukaniu, wypróbowywaniu pewnych teorii i poszukiwaniu możliwości (przykładowo: co będzie jak wyhoduje Chocobo i dostanę się do Ancient Forest, co tam znajdę - górskiego Chocobo można spokojnie samemu wyhodować, Ancient Forest też nie jest trudne). Oczywiście nie wszystkie sekrety da się odkryć samemu, ale jeśli po przeczytaniu poradnika okaże się, że coś gdzieś dobrze kombinowałeś/kojarzyłeś to to też daje frajdę - byleś na dobrym tropie. Tropienie sekretów w grze to trochę jak czytanie kryminału lub oglądanie CSI. Oczywiście Zodiac Spear takim przykładem nie jest.
"Mój świat się składa ze mnie,
Bo żyję tutaj sam
To moje przeznaczenie
Tu tylko ja i tylko ja"
(IRA - Wyspa ego)
Awatar użytkownika
Jaco
Dark Flan
Dark Flan
Posty: 1529
Rejestracja: pt 26 lis, 2004 13:56
Lokalizacja: Wrocław

Post autor: Jaco »

Warto by było założyć osobny temat do tego, bo MeL poruszył bardzo ciekawą kwestię, która mnie też ostatnimi czasy wpienia. Ale pozwolę sobie jeszcze na ten off top tutaj.
MeL pisze:W takim razie to się totalnie mija z celem cóż to za przyjemność z grania skoro samemu nie można do pewnych rzeczy dojść
MeL pisze:Nie rozumiem w takim razie jaki jest sens próbowania skoro nikt bez zaglądania do poradnika nie jest w stanie danej rzeczy przejść to czysty absurd jak walka z wiatrakami.
Zgadzam się z Tobą jak najbardziej. Jak mnie to wkurza, gdy czasami muszę zaglądać na stronę typu gamefaqs po to tylko, żeby sprawdzić (zwykle już po przejściu gry) czy coś ominąłem i okazuje się, że gdybym nie wziął jakiejś skrzynki z początku gry to pod koniec gry znalazłbym tam najlepszą broń czy coś...
Sephiria pisze:Do pewnych, ale nie do wszystkich. Poza tym sens jest bardziej w próbowaniu niż w zdobywaniu. Heh... amerykanizuje nam się ta młodzież, żądna natychmiastowej satysfakcji. Nic dziwnego, że potem dzieciaki to takie psychiczne wapniaki.
A właśnie wręcz przeciwnie. Wydaje mi się, że to co pisze MeL pokazuje, że nawet jakby ludzie chcieli przejść coś sami, zdobyć te 100% to nie będą w stanie tego zrobić bez poradnika. Gorsi są imo już Ci, co z poradnikiem siedzą non stop, no ale każdy gra jak lubi. Szczególnie, że jakiś czas temu gry (skupmy się może na jrpg) dało się na te 100% przejść bez gamefaqów... Fakt faktem, że te 100% zdobędą tylko i wyłącznie prawdziwi zapaleńcy, a nie niedzielni gracze. Ale w dzisiejszych czasach developerzy chyba specjalnie wymyślają nie wiadomo co, żeby taki Japończyk tuż po zakupieniu gry poszedł do drugiego sklepu i w podobnej cenie wykupił jeszcze oficjalny poradnik... (Japończyk, może też Amerykanin, gdyż nie wiem, czy w Europie możemy takowe poradniki gdzieś zakupić...).

Piszesz o próbowaniu... ale są różne typy próbowania. Bo możesz próbować przechodzić gre 100 razy, za każdym razem nie wziąć tej czy innej skrzynki, a to chyba frajdy nikomu by nie sprawiło. Co innego już np. próby klikania gdzie popadnie, bo a nuż jakiś kamień się do nas "odezwie" w lochu. Ale też bym wolał wpierw od jakiegoś NPC'a się dowiedzieć, że gdzieś tak coś takiego jest, niż chodzić i klikać gdzie popadnie...
Sephiria pisze:Sens (i nagroda) tkwi w samym szukaniu, wypróbowywaniu pewnych teorii i poszukiwaniu możliwości (przykładowo: co będzie jak wyhoduje Chocobo i dostanę się do Ancient Forest, co tam znajdę - górskiego Chocobo można spokojnie samemu wyhodować, Ancient Forest też nie jest trudne). Oczywiście nie wszystkie sekrety da się odkryć samemu, ale jeśli po przeczytaniu poradnika okaże się, że coś gdzieś dobrze kombinowałeś/kojarzyłeś to to też daje frajdę - byleś na dobrym tropie. Tropienie sekretów w grze to trochę jak czytanie kryminału lub oglądanie CSI. Oczywiście Zodiac Spear takim przykładem nie jest.
No i wszystko pięknie, oprócz zdania w środku... bo ja jednak lubię sam dochodzić (bez skojarzeń mi tu) do różnych rzeczy, a gdy się potem dowiaduje, że chodziło o to, że miałem do kogoś nie zagadać, czy czegoś nie zebrać, żeby coś dostać, to mnie już szlag trafia.


Poza tym... takie rzeczy były by fajne chyba tylko wtedy, gdyby oficjalne poradniki nie istniały. Jedna osoba na milion by się pokusiła czegoś nie zrobić w grze i by zdobyła coś czego nikt inny nie zdobył i miała by w ci*l satysfakcję... A tak to co.... po 1000h uda Ci się ów Zodiaka zdobyć, pochwalisz się komuś, a on/a Ci powie, że przeczytała w poradniku i miała go po paru h grania... i jeszcze Cię wyśmieje :P


Podsumowując: są moim zdaniem granice. Granice, które developerzy przekraczają ostatnio zbyt często, skupiając się jednak nie na lepszej rozgrywce, a na wypchanych dolarami kieszeniach. O.
Awatar użytkownika
qfas
Cactuar
Cactuar
Posty: 212
Rejestracja: czw 07 maja, 2009 08:15

Post autor: qfas »

Jeżeli chodzi o ekwipaż (nie podkreśla! a wydawało mi się, że właśnie wymyśliłem to słowo!) - moim faworytem w tej kwestii jest random loot, z tym, że premiowany czasem rozgrywki i pokonywaniem coraz to trudniejszych przeciwników. Dlatego też ulubionymi rpg są te z nurtu hack'n'slash (FF XII, f.e. :D).

Pamiętam akcję z Zodiak Spear - przeszedłem FF XII, ubiłem Dynast-Kinga i postanowiłem scalakować grę. Jakież było moje zdziwienie, gdy okazało się (podpuszczony przez brata, żebym spojrzał na gamefaqs), że nie mam najlepszej broni w grze, i nie zdobędę jej bez powtórnego rozpoczęcia gry. 120 godzin w plecy. Poematów to wtedy nie układałem.
Teksty w podpisach zazwyczaj trącą sztampą.
Awatar użytkownika
andchaos
Cactuar
Cactuar
Posty: 267
Rejestracja: ndz 17 kwie, 2005 14:49
Lokalizacja: Opole
Kontakt:

Post autor: andchaos »

Sephiria pisze:Poza tym sens jest bardziej w próbowaniu niż w zdobywaniu. Heh... amerykanizuje nam się ta młodzież, żądna natychmiastowej satysfakcji.
jak najbardziej tak
MeL pisze:Nie rozumiem w takim razie jaki jest sens próbowania skoro nikt bez zaglądania do poradnika nie jest w stanie danej rzeczy przejść to czysty absurd jak walka z wiatrakami.
Walka z wiatrakami jest dlatego absurdem, bo wiatrak cię nie zaatakuje, więc czemu miał byś z nim walczyć, a odpowiedź jest prosta, bo chcesz!
Tak samo jest z Zodiark Spear, nie jest przecież konieczny do ukończenia gry, nie ma przeciwnika który da się pokonać tylko tą bronią, ale mimo wszystko chcesz ją mieć!?. Jaki sens ma więc oburzać się tym że jest ciężko do zdobycia, to przecież tylko przedmiot wyzwanie, niczym quest uboczny, ale jeśli mimo wszystko chcesz go mieć, to już twój problem że się namęczysz :P
Jaco pisze: po 1000h uda Ci się ów Zodiaka zdobyć, pochwalisz się komuś, a on/a Ci powie, że przeczytała w poradniku i miała go po paru h grania... i jeszcze Cię wyśmieje
LOL, jak twój kolega się śmieje z własnej nieudolności, bo poddał się nawet nie próbując tam gdzie ty sam wywalczyłeś sobie drogę, to tylko go żałować.
Z drugiej strony, jak przechodzisz po to by powiedzieć koledze że lepiej ci poszło od niego, to gdybyś nawet zdobył broń silniejszą od najsilniejszej w grze o której nawet sami twórcy nie wiedzieli, to i tak twoja satysfakcja nie będzie pełna :P
Jaco pisze:Podsumowując: są moim zdaniem granice. Granice, które developerzy przekraczają ostatnio zbyt często, skupiając się jednak nie na lepszej rozgrywce, a na wypchanych dolarami kieszeniach. O.
LOL, chyba nie myślałeś że gry zostały wydawane w celach charytatywnych, przecież zawsze chodziło o pieniądze, żaden producent nie rozdaje gry za darmo, nawet te z przypiską darmowe MMO są płatne, bo za grę nie płacisz ale inni cię zmiażdzą, chyba że wykupisz za prawdziwą forsę np. specjalną broń!? czyż nie jest tak??
qfas pisze:że nie mam najlepszej broni w grze, i nie zdobędę jej bez powtórnego rozpoczęcia gry. 120 godzin w plecy. Poematów to wtedy nie układałem.
Dlaczego 120 godzin w plecy??, nie miałeś satysfakcji z przechodzenia gry, ja też szedłem grę od nowa dla zodiark spear, ale nie żałuje ani sekundy, bo miałem satysfakcję z każdego pokonanego bossa, nowo zdobytego przedmiotu, spotkania rzadkiego stwora i wiele więcej, a przejmujecie się tym jakby zodiark był jedynym celem gry :P

PS: A przy okazji grę da się przejść samemu zdobywając wszytko bez ponownego rozpoczęcia gry, bo jest przecież drugi sposób na zdobycie tej broni ;)
Awatar użytkownika
qfas
Cactuar
Cactuar
Posty: 212
Rejestracja: czw 07 maja, 2009 08:15

Post autor: qfas »

andchaos pisze: Dlaczego 120 godzin w plecy??, nie miałeś satysfakcji z przechodzenia gry, ja też szedłem grę od nowa dla zodiark spear, ale nie żałuje ani sekundy, bo miałem satysfakcję z każdego pokonanego bossa, nowo zdobytego przedmiotu, spotkania rzadkiego stwora i wiele więcej, a przejmujecie się tym jakby zodiark był jedynym celem gry :P

PS: A przy okazji grę da się przejść samemu zdobywając wszytko bez ponownego rozpoczęcia gry, bo jest przecież drugi sposób na zdobycie tej broni ;)
Nie byłoby mi tak źle, gdybym faktycznie miał czas na wygospodarowanie dodatkowych kilkunastu godzin, żeby zmaksować tego FFa. Za pierwszym razem okazało się, że ominąłem więcej rzeczy niż tylko Zodiak Speara, a niektóre tylko lekko nadgryzłem (hunty, rare game, niektóre lokacje - Pharos, na przykład). Do tej serii mam podejście " muszę wycisnąć wszystko", a kiedy się okazuje, że jak nie podeprę się poradnikiem, to mi się nie uda, jestem ździebko poddenerwowany.
Teksty w podpisach zazwyczaj trącą sztampą.
Awatar użytkownika
AUDION
Cactuar
Cactuar
Posty: 324
Rejestracja: czw 20 wrz, 2007 14:14
Lokalizacja: MALBORK

Post autor: AUDION »

Do tej serii mam podejście " muszę wycisnąć wszystko", a kiedy się okazuje, że jak nie podeprę się poradnikiem, to mi się nie uda, jestem ździebko poddenerwowany.
Cholera. to ja widać tępy jestem jak obuch młota kowalskiego, bo wyciśnięcie stu procent z siódemki, bez poradnika, zajęło mi bodaj osiem przejść, o łącznym czasie około 500 godzin. Dodam, że to jedyny FF, z którego ostatnie soki wycisnąłem bez poradnika.
Brakujące ogniwo pomiędzy zwierzętami, a ludźmi, to właśnie my.
Awatar użytkownika
qfas
Cactuar
Cactuar
Posty: 212
Rejestracja: czw 07 maja, 2009 08:15

Post autor: qfas »

O ile zaliczenie FF7 na pełną setkę nie wymaga jakoś konkretnych działań (cierpliwość i, potocznie, "wścibinostwo"), tak irytuje mnie to, żeby zdobyć najlepszą broń, trzeba konkretnych rzeczy NIE robić. Bardzo logiczne, że nie wolno mi otwierać miliona mijanych po drodze skrzynek, żeby w końcu upolować tę jedną, konkretną. Dobrze, że w wymogach nie znalazło się przy okazji siedzenie przed konsolą w stroju banana przy jednoczesnym deklamowaniu wierszy awangardowych Przybosia wspak (co wydaje się równie oczywiste, co wymagania zawarte w grze).
Teksty w podpisach zazwyczaj trącą sztampą.
Awatar użytkownika
Kolekcjoner
Kupo!
Kupo!
Posty: 13
Rejestracja: wt 01 lut, 2011 14:10
Lokalizacja: Nieszawa

Post autor: Kolekcjoner »

Ja nie wiem co wam jest ludzie. Dla mnie FF XII jest i byl najlepsza czescia. Duzo Questow, Hunty, Nie jest liniowa i do tego wszystkiego rewelacyjny system walk. Narzekacie na Zodiac Spear ze tak trudno ja zdobyc. Nie chce wam sie to nie. Ja zdobylem ja takze za 2 razem i do dla mnie bylo nie lada wyzwanie. Wiec prosze was nie piszcie mi takich glupot. (Przepraszam za brak polskich znakow ale posta pisze z telefonu ktory tych znakow nie posiada)
Final Fantasy VII (PSX) Forever
Awatar użytkownika
Raven
Redaktorzy
Redaktorzy
Posty: 1411
Rejestracja: czw 20 lip, 2006 11:24
Lokalizacja: W.M. Gdańsk
Kontakt:

Post autor: Raven »

Ale gdzie tu sprzeczność? XII JEST jedną z najlepszych części serii właśnie przez te wszystkie powody które wymieniłeś, co nie zmienia faktu że zdobycie Zodiac Speara mogło by zostać rozwiązane inaczej, n.p. można by kazać graczowi OTWORZYĆ jakieś konkretne skrzynki zanim włócznia pojawi się na swoim miejscu, tak żeby można było to odnaleźć sameu metodą eksploracji całego świata, a nie wrzucając nieświadomego gracza na minę na samym początku gry. Ale czy stwierdzenie tego ujmuje coś grze? Nie, nadal jest świetna, a trochę konstruktywnej krytyki to nie od razu głupoty.
Słuchaj więc nas chociażby szła cenzorów horda
Razem zbudujemy punkowego megazorda
Rebel forevor, transformatą napieprzamy
Niech soczyste ŁO K***A obija się o ściany
Awatar użytkownika
Vhaeraun
Kupo!
Kupo!
Posty: 15
Rejestracja: wt 28 kwie, 2009 18:52

Post autor: Vhaeraun »

Temat nieco ożył, a że właśnie przechodzę drugi raz XII, to i ja coś skrobnę.
Niewątpliwie FF XII jest rewolucją. Nie w gatunku JRPG tak jak VII, ale w serii na pewno. Mimo tego posiada trzy irytujące wady. Pierwsza: strasznie przynudza - ogromne lokacje i niezliczone ilości walk są czasem nie do wytrzymania, wręcz momentami zmuszają mnie do wyłączenia konsoli i zebrania sił na potem. Druga wada: system licencji - tutaj zdaje się, że twórcy poszli po najmniejszej linii oporu, nie wysilając się aż nadto. W sensie, system ten sprawia że postacie bardzo szybko stają się do siebie podobne, nie wspominając że nijak nie ma startu do genialnego systemu Materii. Zmuszony przy tym jestem wyrazić ubolewanie nad tym, że IZJS nie wyszło w wersji PAL. Wreszcie trzecia wada: Vaan, któregoż nieszczęsna postać była wałkowana w innych tematach. Na siłę można też za wadę uznać nieco pokrętny język angielski, którego czasem nie potrafię zrozumieć.
Ogromnym plusem dla mnie jest jednak fabuła. Nie ma tutaj jakiegoś sztucznego dramatyzmu, czy wciskania na siłę wątków miłosnych, za to jest sporo polityki, co sprawia że historia posiada wiele smaczków i staje się naprawdę wielowymiarowa. O braku losowych walk i gambitach pisał już nie będę, ale to właśnie one sprawiły że zdecydowałem się nazwać XII rewolucją w serii, nie mniej byłbym dosyć ostrożny w stwierdzeniu iż właśnie ten Final jest najlepszy spośród wszystkich.
Awatar użytkownika
qfas
Cactuar
Cactuar
Posty: 212
Rejestracja: czw 07 maja, 2009 08:15

Post autor: qfas »

Popolemizujmy.

Nie zgadzam się z Twoim twierdzeniem, że walki nudzą. Pod tym względem mistrzyniami są ósemka i dziewiątka - i tu, i tu pod koniec nie miałem siły pojedynkować się z randomami, wykorzystując wszelkiego rodzaju ecn-none i podobne. Dwunastka pod tym względem to czysty orgazm - i mówię to z pełną świadomością, gdyż grę zaliczyłem już trzy razy i wciąż mam ochotę chainować przeciwników. Zasługa to systemu gambitów - system nie wymaga konkretnej taktyki na moby - ot, buffy, heal i "naaaapierrrdaaaa*aaać!" jak krzyczy Kapitan Bomba. Ja tylko chodzę i zbieram, pełen relaks. Ważny jest tu też aspekt rodzinny - w spokoju można oddać pada siostrze bądź mamie, żeby mogła później powiedzieć, że grała z latoroślą:). Żartuję oczywiście, ale pokazuje to, jak łatwym, przyjemnym i przystępnym systemem są gambity.

Licencje - może to i pomysł nie do końca przemyślany, jednak bardziej chodzi tu o nie do końca zbalansowaną szybkość rozwoju postaci. Wystarczy w Underground Passage trochę poekspić, żeby przy okazji nabić sobie od groma lp - a tym samym odblokować dla każdej postaci większą część Boardu. Przez to cierpi "niespodziankowość" gry - to tak, jakbyś w menu miał osobny dział SPOJLERY, a w środku - "patrz, ten miecz dostaniesz za jakieś dziesięć godzin! Taki zajebisty będzie! Czekaj! A ten czar będzie zamiatał! Ale teraz za cienki w uszach jesteś na niego!" Owszem, za drugim czy trzecim razem wisi Ci to, bo i tak już z grubsza wiesz, co dostaniesz, ale za pierwszym razem to spore nieudogodnienie.

Z tym problemem wiąże się też - IMO - zbyt niski poziom trudności gry. Chciałbym, żeby wzorem Valkyrie Profile kazde kolejne podejście do gry wiązało się z coraz większym wyzwaniem (stopień trudności sukcesywnie rośnie, wraz z ilością kolejnych "przejść" gry. Bo i tutaj mamy problem braku balansu w szybkości nabijania leveli. Za dużo ekspa na początku - a potem już lecisz na fali wysokiego lvl, zmiatając wszystko, co stoi na Twojej drodze.

Co zaś tyczy się Vaana - już się na chłopaka nakrzyczałem, więc teraz już dam mu spokój. W sumie wisi mi teraz i powiewa, bo scenki (przy kolejnym podejściu) skipuję. A jako avatar nie jest taki najgorszy:D.

Fabuła? Szkoda, że dobrze nabiera tempa od Pharos, wcześniej to raczej rozsyłanie drużyny po najgorszych zadupiach Ivalice, w celu zdobycia jakiegoś artefaktu. Najbardziej wciągające - tu się z Tobą zgodzę - są wątki związane z Arcadyjskimi roszadami u władzy, intrygą w House Solidor i walką o wolność Dalamasci. Szkoda, że główny wątek nie ma takiego tempa i dynamizmu, a wydarzenia, w jakich udział bierze nasza wesoła kompania, sprawiają wrażenie "historii pobocznej".

Na razie to tyle, jeżeli nie zgadzasz się, drogi przedmówco z którąś z moich tez, zaoponuj, a ja z chęcią udowodnię, że to jednak ja mam rację:P.
Teksty w podpisach zazwyczaj trącą sztampą.
Awatar użytkownika
Vhaeraun
Kupo!
Kupo!
Posty: 15
Rejestracja: wt 28 kwie, 2009 18:52

Post autor: Vhaeraun »

jeżeli nie zgadzasz się, drogi przedmówco z którąś z moich tez, zaoponuj, a ja z chęcią udowodnię, że to jednak ja mam rację
No cóż, skoro twoja racja, drogi adwersarzu, jest racją ostateczną, to w jakim celu mam się wypowiadać, a?
Jednakowoż, nie podejmując w taki sposób rzuconej rękawicy, nie godzien byłbym nazywać się internetowym twardzielem i doprawdy nie mógłbym wstając rano patrzeć spokojnie w lustro.
Zatem popolemizujmy.
Być może nie ująłem tego w sposób dosyć precyzyjny, ale nie stwierdziłem nigdzie, że walki jako takie same w sobie są nudne. Ba, rzekłbym że wręcz przeciwnie. Napisałem jeno że gra jako całość przynudza, a powodowane jest to rozmiarem lokacji, nieporównywalnie większym od poprzednich części oraz ogromnym natężeniem walk, mimo braku random encounters. Czym innym jest expanie postaci pod koniec gry, czy radosne chainowanie, gdzie rzeczywiście sprawia to przyjemność, a czym innym mozolne rozprawianie się z każdym potworem podczas przechodzenia wątku głównego, kiedy nie wszystkie gambity, zaklęcia czy techniki są dostępne. Post mój pisałem niemalże po wyłączeniu konsoli, kiedy to zrezygnowany miałem już dosyć Paramina Rift. Jako że jestem raczej typem gracza - szperacza, zaglądam w każdy kąt, co przy ogromnym terenie i czasem szybko respiących się mobach sprawia, że gra ciągnie się momentami niemiłosiernie. I to odbiera, niestety, radość z gry. Dosyć tutaj, że powiem iż w momencie po Stlishrine of Miriam mam już 32 godzinę na liczniku.
Tak więc, mój drogi adwersarzu, do samego systemu walk nic nie mam, bo jest na pewno przyjemny i na swój sposób innowacyjny, jednak co za dużo to niezdrowo. Nie sądzę też przy tym, żeby jakiekolwiek argumenty, nie ważne jak ciężkie, zmieniły moje zupełnie subiektywne odczucia i stosunek do pewnych rzeczy.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Final Fantasy XII”